Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΦΟΙ ΤΟ 1867;



Η  ΚΟΥΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ CLARKE ΣΤΗ ΜΑΣΣΑΧΟΥΣΕΤΗ

Ήταν δυνατή η εκπαίδευση των εκ γενετής κωφών παιδιών στον προφορικό λόγο το 1867; Μα και φυσικά ήταν δυνατή... στο Northampton των Ηνωμένων Πολιτειών, στην πολιτεία της Μασσαχουσέτης.

Όπως είχαμε δει και στο θέμα μας για την Helen Keller  (η οποία, αν και τυφλή εκτός από κωφή κατόρθωσε να εκπαιδευτεί και στον προφορικό λόγο σε σχολείο της Βοστώνης το 1890[1] ) , ήταν ήδη δυνατή και γνωστή από παλιά η εκπαίδευση κωφών παιδιών στον προφορικό λόγο στις ΗΠΑ και σε ευρωπαικές χώρες όπως η Μεγάλη Βρεττανία, η Γερμανία και η Ιταλία.

Μάλιστα σε συνέδριο για την εκπαίδευση των κωφών παιδιών που έγινε στο Μιλάνο το 1880 αποφασίστηκε ότι ο σωστότερος τρόπος εκπαίδευσης των εκ γενετής κωφών παιδιών είναι η εκπαίδευσή τους στον προφορικό λόγο και όχι στη νοηματική γλώσσα. [2]

Εκείνα τα χρόνια η αντιπαράθεση μεταξύ όσων επικροτούσαν τη νοηματική και όσων επικροτούσαν τον προφορικό λόγο για τα κωφά παιδιά ήταν έντονη. Ετσι, λίγο πριν ή λίγο μετά το συνέδριο του Μιλάνου δημιουργήθηκαν σχολεία εκπαίδευσης στη νοηματική και σχολεία εκπαίδευσης στον προφορικό λόγο, ειδικότερα στην Ανατολική ακτή των ΗΠΑ.

Το σχολείο Clarke ιδρύθηκε τo 1867 στη Μασσαχουσέτη και για σχεδόν 150 συνεχή χρόνια, μέχρι και σήμερα, δεν εγκατέλειψε ποτέ την προφορική εκπαίδευση των κωφών παιδιών. Τουναντίον, μετά την επικράτηση των κοχλιακών εμφυτευμάτων τα τελευταία 20-30 χρόνια οι δράσεις του σχολείου έχουν πολλαπλασιαστεί και έχει ανοίξει και άλλα παραρτήματα.

Εδώ βλέπετε τη σελίδα του σχολείου, από την οποία και μεταφράζω το ιστορικό του: 
 Το Clarke ιδρύθηκε το 1867 στο Northampton από τον Gardiner Green Hubbard, του οποίου η 4 χρονη κόρη Μέιμπελ έχασε την ακοή της όταν προσεβλήθη από οστρακιά. Ο Hubbard πίστευε ότι η κόρη του μπορούσε να μιλάει και να εκπαιδευτεί όπως και τα άλλα παιδιά. Έτσι προσέλαβε έναν δάσκαλο για να βελτιώσει την ομιλία και την κατανόηση της γλώσσας του παιδιού. Στα 10 της χρόνια η Μέημπελ παρακολουθούσε κανονικά τις τάξεις των ακουόντων συνομήλικων της παιδιών.
Με τη βοήθεια του πλούσιου φιλάνθρωπου John Clarke, ο Hubbard ίδρυσε το σχολείο Clarke, για να βοηθήσει και άλλα κωφά παιδιά να μάθουν να ακούνε, να μιλάνε και να τα καταφέρνουν στην κοινωνική ενσωμάτωση.




Έτσι το σχολείο Clarke έγινε το πρώτο σχολείο των ΗΠΑ που δίδασκε τα κωφά παιδιά να χρησιμοποιούν την προφορική μέθοδο και να  αναγνωρίζουν τη σημασία της ενσωμάτωσης των κωφών παιδιών στα κανονικά σχολεία μαζί με τα ακούοντα παιδιά. Επίσης, μετά από τη συνεργασία του Clarke με το Smith College, το Clarke έγινε επίσης το πρώτο σχολείο που δίδαξε στους καθηγητές του την ακουστική / προφορική εκπαίδευση.




Τις δυο προηγούμενες δεκαετίες οι νέες τεχνολογίες και ιατρικές ανακαλύψεις όπως τα κοχλιακά εμφυτεύματα οδήγησαν στο να μάθουν τα κωφά και βαρήκοα παιδιά να μιλούν σε μικρότερες ηλικίες από όσες έχουν καταγραφεί ποτέ στην ιστορία. Ετσι το σχολείο Clarke άνοιξε 4 ακόμα παραρτήματα: στη Βοστώνη (1995),  το Jacksonville (1996), τη Νέα Υόρκη (1999) και τη Φιλαδέλφεια (2001).




Το σχολείο Clarke έχει εστιάσει στην ακοή και την ομιλία των παιδιών, δηλαδή τα μαθαίνει να ακούνε και να μιλάνε και όχι να χρησιμοποιούν τη νοηματική γλώσσα.
Στο Clarke τα παιδιά έχουν κοχλιακά εμφυτεύματα ή ακουστικά βαρηκοΐας, με τα οποία αυξάνουν την πρόσβασή τους στον ήχο, και οι ειδικευμένοι δάσκαλοι, ακοολόγοι και λογοθεραπευτές τα βοηθούν να αναπτύξουν τις ικανότητές τους στην ακοή και στην ομιλία.




Ο τελικός στόχος του σχολείου είναι να καταφέρουν τα παιδιά να εκπαιδευτούν σε τάξεις σχολείων μαζί με τα ακούοντα παιδιά της περιοχής τους.
Επομένως, εδώ και 150 χρόνια στις ΗΠΑ είναι δυνατή η εκπαίδευση των κωφών παιδιών στον προφορικό λόγο, στο σχολείο Clarke και σε άλλα σχολεία που άνοιξαν μετά από το Clarke.

Με τη βοήθεια των κοχλιακών εμφυτευμάτων ή των ισχυρών ακουστικών βαρηκοΐας και της κατάλληλης εκπαίδευσης, πρέπει σύντομα να αναθεωρήσουμε την εκπαιδευτική πολιτική των σχολείων κωφών της χώρας μας. Δεν είναι δυνατόν να μένουμε πίσω, όχι δέκα και είκοσι χρόνια, αλλά …150 ( ! ) και να στερούμε από τα κωφά παιδιά τη δυνατότητά τους να ακούσουν, να μιλήσουν και να ενσωματωθούν κοινωνικά. 

Μήπως περιμένουμε να μεταναστεύσουν οι γονείς στις ΗΠΑ για να μπορέσει να μιλήσει ένα κωφό παιδί; Να υπενθυμίσω ότι το ημερολόγιο δείχνει 2014 και όχι 1867 και ότι οι κωφοί και βαρήκοοι σήμερα επιβάλλεται να έχουν πρόσβαση στον ήχο και στην ομιλία. Ας ευχηθούμε σύντομα η ομιλία των κωφών να είναι ο κανόνας και η κωφαλαλία η εξαίρεση. Είναι όχι μόνο εφικτό, αλλά και έχουμε ήδη αργήσει πολύ σαν χώρα.







[1]www.afb.org/info/about-us/helen-keller/biography-and-chronology/biography/1235
[2] en.wikipedia.org/wiki/Second_International_Congress_on_Education_of_the_Deaf



Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Κωφός (Deaf) ή Βαρήκοος; (Hard of Hearing)


Συχνά, άνθρωποι που έχουν λίγη ή καθόλου λειτουργική ακοή ονομάζουν τους εαυτούς τους «κωφούς». Αυτοί που έχουν μικρότερη απώλεια ακοής ονομάζουν τους εαυτούς τους «βαρήκοους».
Υπάρχουν επίσης άνθρωποι με διαταραχή ακουστικής επεξεργασίας [auditory processing disorder (APD)], τέτοια που τους εμποδίζει από το να κατανοήσουν την προφορική πληροφορία. Όταν οι δυο αυτές ομάδες συνδυάζονται, γίνεται λόγος για «άτομα με ακουστικές βλάβες» ή «απώλεια ακοής» ή «άτομα με προβλήματα ακοής».

Όταν αναφερόμαστε στους κωφούς που ακολουθούν την κουλτούρα κωφών (δηλ. τη νοηματική γλώσσα) τότε το κ πρέπει να είναι κεφαλαίο (Κωφοί).  Οι προσβάσεις για τους μαθητές που είναι κωφοί, βαρήκοοι ή έχουν APD μπορούν να ταξινομηθούν ως «οπτικές» και «ακουστικές». Οι οπτικές προσβάσεις βασίζονται στην όραση, ενώ οι ακουστικές στην υπολειπόμενη ακοή των ατόμων. Παραδείγματα οπτικής πρόσβασης αποτελούν οι διερμηνείς νοηματικής γλώσσας, η χειλεοανάγνωση και οι υπότιτλοι. Παραδείγματα ακουστικής πρόσβασης αποτελούν οι συσκευές ακουστικής ενίσχυσης όπως τα συστήματα FM.

Βαρηκοϊα (Hard of Hearing)

Μερικοί μαθητές που είναι βαρήκοοι μπορούν να ακούσουν μόνο συγκεκριμένες συχνότητες ή ήχους σε ένα συγκεκριμένο εύρος. Ετσι, μπορεί να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα ακουστικά τους και από τη χειλεοανάγνωση. Μερικοί μαθητές που είναι βαρήκοοι μπορεί να μην μάθουν ποτέ τη νοηματική γλώσσα ή να την χρησιμοποιούν περιστασιακά. Οι βαρήκοοι μαθητές μπορεί να εμφανίζουν διαταραχές ομιλίας εξαιτίας της ανικανότητάς τους να ακούσουν καθαρά την ίδια τους τη φωνή.

Το να είναι κωφοί ή βαρήκοοι μπορεί να επηρεάσει τους μαθητές με πολλούς τρόπους. Μπορεί να δυσκολεύονται να κατανοήσουν την ομιλία σε μεγάλες αίθουσες, ειδικά εάν τα ακουστικά τους προκαλούν ηχώ ή αν οι ομιλητές μιλούν γρήγορα, σιγά και όχι αρκετά καθαρά. Τα άτομα με προβλήματα ακοής μπορεί να δυσκολεύονται όταν βλέπουν μια επίδειξη και ταυτόχρονα τους δίνονται προφορικές οδηγίες, ειδικότερα εάν πρέπει να κοιτούν έναν διερμηνέα νοηματικής, μια οθόνη με υποτίτλους ή τα χείλη του συνομιλητή. Σε συζητήσεις στην αίθουσα διδασκαλίας μπορεί επίσης να είναι δύσκολο να συμμετέχουν, ειδικότερα εάν η συζήτηση είναι γρήγορη και χωρίς να τη διευθύνει κάποιος, ειδικά εάν υπάρχει χρονοκαθυστέρηση ανάμεσα στην παρουσίαση και τα σχόλια ενός ομιλητή.

Οι βαρήκοοι μαθητές μπορεί να χρησιμοποιούν ακουστικά βαρηκοίας. Οι μαθητές που χρησιμοποιούν ακουστικό βαρηκοϊας μπορεί να ωφεληθούν με ενίσχυση με άλλους τρόπους, π.χ. από βοηθητικές ακουστικές συσκευές όπως είναι τα τηλέφωνα που είναι συμβατά με ακουστικά βαρηκοϊας και τα καλώδια ενίσχυσης ακοής (hearing loops). Μερικοί μαθητές χρησιμοποιούν συστήματα ενίσχυσης FM, τα οποία απαιτούν να φοράει ο δάσκαλος ένα μικρόφωνο, ώστε να μεταδίδεται ο ήχος της ομιλίας του απευθείας στον μαθητή.

Κώφωση (Deafness)


Οι μαθητές που είναι κωφοί μπορούν να καταλάβουν λίγη ή καθόλου από την ομιλία, ανάλογα με την βαρύτητα της βλάβης και την ηλικία έναρξης του προβλήματος. Συχνά ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ, χρησιμοποιούν διερμηνέα της νοηματικής γλώσσας. Η Αμερικάνικη νοηματική γλώσσα χρησιμοποιείται ευρέως και έχει την δική της γραμματική και το δικό της συντακτικό. Ωστόσο άλλοι μαθητές χρησιμοποιούν την αγγλική γλώσσα ή την αγγλική νοηματική, η οποία χρησιμοποιεί το συντακτικό της αγγλικής γλώσσας.

Ενας πιστοποιημένος διερμηνέας μεταφράζει από τη μια γλώσσα στην άλλη. Ωστόσο οι μαθητές που είναι κωφοί μπορούν επίσης να ωφεληθούν από τους υποτίτλους σε πραγματικό χρόνο (real-time captioning)*, όπου το κείμενο που εκφωνείται προφορικά καταγράφεται σε μια οθόνη. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ένας μαθητής που χρησιμοποιεί διερμηνέα ή κάνει χειλεοανάγνωση ή διαβάζει τους υποτίτλους σε πραγματικό χρόνο δεν μπορεί να κοιτάει ή να γράφει σημειώσεις ταυτόχρονα. Συνεπώς σε αυτόν τον μαθητή πρέπει να δίνουμε έτοιμο το γραπτό υλικό. Επίσης είναι χρήσιμες οι σημειώσεις που θα μπορούσε να διαβάσει πριν ή μετά το μάθημα, αλλά όχι κατά τη διάρκεια του μαθήματος.


·      -*  Στην Ευρώπη η διαδικασία καταγραφής υποτίτλων σε ζωντανό χρόνο (real-time captioning), αναφέρεται και ως speech-to-text.


·       Απόδοση κειμένου από αυτή την πηγή (πανεπιστήμιο Washington