ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΑΚΟΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν προβλήματα ακοής τείνουν να απομονώνονται κοινωνικά, καθώς δυσκολεύονται να συμμετάσχουν στις διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες. Έτσι συνηθίζουν είτε να κάνουν παρέα μόνον με όσους έχουν παρόμοια προβλήματα, είτε να μένουν στο σπίτι τους και να αποφεύγουν τις κάθε λογής εκδηλώσεις.

 Όμως, εν έτει 2012 υπάρχουν πολλές λύσεις και για μας, ώστε να μπορούμε να συμμετέχουμε σε όλες σχεδόν τις κοινωνικές δραστηριότητες. Πρώτα πρώτα ο καθένας από μας πρέπει να βάλει τα καταλληλότερα ακουστικά (ή κοχλιακά εμφυτεύματα), ανάλογα με τον βαθμό της βαρηκοΐας του, ώστε να ακούει όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Στη συνέχεια, οφείλουμε να επινοήσουμε λύσεις για κάθε εκδήλωση που θέλουμε να παρακολουθήσουμε. Η δική μου βαρηκοΐα είναι πολύ μεγάλου βαθμού (κώφωση), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάθομαι σπίτι μου και δεν επικοινωνώ με τον κόσμο.

 Όταν βγαίνω με φίλους για φαγητό ή καφέ, επιλέγω μέρη με καλό φωτισμό και σχετικά ήσυχο περιβάλλον ώστε να γίνομαι και εγώ αντιληπτή όταν μιλάω, αλλά και να κατανοώ τι μου λένε βλέποντας τα χείλη των συνομιλητών. Όταν θέλω να πάω σινεμά επιλέγω υποτιτλισμένες ταινίες. Το ίδιο και στο θέατρο που έχει υπερτίτλους σε ξένα έργα. Στα ελληνικά έργα έρχομαι από πριν σε συνεννόηση με τους ηθοποιούς και μου δίνουν το κείμενο της παράστασης την ώρα που παίζουν, ώστε διαβάζω και το κείμενο την ίδια ώρα.

 Σε μουσικές παραστάσεις ή σε κέντρα πχ ρεμπετάδικα έχω φροντίσει να βρω στο ίντερνετ και να τυπώσω τους στίχους όλων των τραγουδιών του ρεπερτορίου τους. Σε διαλέξεις και σε ιατρικά συνέδρια παρακολουθώ κυρίως με τη βοήθεια του power point και των τόμων πρακτικών του συνεδρίου. Σε ομιλίες γενικά, εάν γνωρίζω τους ομιλητές, τους ζητώ να μου έχουν προεκτυπώσει σε αντίγραφο την ομιλία τους και τη διαβάζω την ίδια ώρα. Σε εκδηλώσεις όπου πρέπει να μιλήσω εγώ, ανακοινώνω το πρόβλημα και ζητώ την προσοχή του ακροατηρίου ενώ παράλληλα τυπώνω τις ομιλίες μου ή τις προβάλλω μέσω του υπολογιστή για να τις διαβάσει το κοινό.

 Πιστεύω ότι όλοι μας, και ειδικότερα όσοι έχουν μικρότερου βαθμού βαρηκοΐες από μένα, μπορούμε και πρέπει να βρίσκουμε λύσεις για να συμμετέχουμε παντού! Ο καιρός που τα προβλήματα ακοής ισοδυναμούσαν με κοινωνική απομόνωση έχει ήδη παρέλθει. Κυρίως έχει παρέλθει η εποχή που δεν ανακοινώναμε το πρόβλημα και περιμέναμε να το μαντέψουν οι συνομιλητές μας. Τα προβλήματα ακοής, είτε τα δικά μας είτε των παιδιών μας, δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε. Είναι μόνο ένα από τα προβλήματα της ζωής μας, για το οποίο θα αναζητήσουμε τις λύσεις με ψυχραιμία και εμπιστοσύνη στους ειδικούς.

------------------------------------

* Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο εφημεριδάκι "Τα νέα της ακοής", Ιούλιος 2012.