ΙΣΤΟΡΙΑ 6: ΠΩΣ ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΟ FBI

Εχθές το βράδυ αργά έβλεπα στο STAR την πολύ γνωστή ξένη σειρά: “Νόμος και Τάξη”, που πιθανόν να έχετε δει και πολλοί από σας.

Σε ένα σημείο της πλοκής παρουσίαζαν έναν προγραμματιστή computer ο οποίος ήταν ύποπτος για ένα φόνο. Μα δεν είναι αυτό το θέμα μας, βέβαια. Το θέμα είναι το πρόγραμμα πάνω στο οποίο δούλευε ο προγραμματιστής: Επρόκειτο για ένα πρόγραμμα που απευθύνονταν σε κωφά παιδιά, και έδειχνε τις κινήσεις ενός στόματος σε μεγέθυνση στον υπολογιστή, ενώ παράλληλα με τη βοήθεια ενός βιβλίου τα παιδιά μάθαιναν να αποκωδικοποιούν τις κινήσεις, δηλαδή να διαβάζουν τα χείλη!

Η σκηνή φυσικά με εντυπωσίασε, ειδικά επειδή μας έδειχνε με λεπτομέρειες τόσο το πρόγραμμα, όσο και το βιβλίο που διάβαζαν τα παιδιά. Συμπέρανα λοιπόν πως δεν μπορεί να βγήκε από τη φαντασία των σεναριογράφων, αλλά ότι προφανώς το πρόγραμμα και το βιβλίο είναι υπαρκτά, έστω και σε πειραματικό στάδιο, στην Αμερική.

Το όλο εγχείρημα είναι εντυπωσιακό για μένα, ειδικά επειδή εγώ έμαθα τη χειλεοανάγνωση από μόνη μου, και δεν μπορώ καν να περιγράψω πως το κάνω – είναι μια αυθόρμητη επεξεργασία πληροφοριών που κάνει ο εγκέφαλός μου. Σε ένα από τα επόμενα ποστ θα επιχειρήσω να εξηγήσω πως θεωρείται ότι γίνεται αυτή η διαδικασία, με βάση τα όσα έχω διαβάσει (μοιάζει κάπως σαν να παίζεις το παιδικό παιχνίδι κρεμάλα και να προσπαθείς να συμπληρώνεις τα κενά της κάθε λέξης στο μυαλό σου).

Αλλά και όσα άλλα παιδιά έχω γνωρίσει και που είναι σαν κι εμένα (κωφοί χειλεοαναγνώστες δηλαδή) έχουν επίσης μάθει από μόνα τους τη χειλεοανάγνωση.

Εάν υπάρχει η δυνατότητα –και αν κρίνω από τα όσα είπαν στη σειρά εχθές, προφανώς υπάρχει ήδη– το διάβασμα των χειλιών να μαθαίνεται και να διδάσκεται από γενιά σε γενιά, αυτό σημαίνει ότι ανοίγονται νέοι ορίζοντες στην επικοινωνία όσων κωφών δεν τα καταφέρνουν καλά με τη χειλεοανάγνωση.

Είτε γιατί είναι προγλωσσικοί κωφοί και άρα εστίασαν στη νοηματική γλώσσα και όχι στο διάβασμα των χειλιών, είτε γιατί για διάφορους λόγους έχουν αποθαρρυνθεί και δεν εξασκούνται όσο πρέπει στην προφορική επικοινωνία. Γιατί βέβαια, όσο πιο πολύ εξασκείς κάτι, τόσο καλύτερα μπορείς να το πετύχεις, και από τον κανόνα δεν εξαιρείται η χειλεοανάγνωση.

Τι σχέση έχουν όμως όλα τα παραπάνω με το FBI και την καριέρα που εγώ προσωπικά (λέμε τώρα) θα μπορούσα να είχα;

Πέραν του ότι και στη χθεσινή σειρά οι πρωταγωνιστές ήταν αστυνομικοί (αλλά δεν πρόσεξα αν ήταν στο FBI κιόλας), όσοι από σας έχετε δει το “Καζίνο” του Σκορτσέζε –που έπαιζε και η Σάρον Στόουν και πήρε και Όσκαρ, αν θυμάμαι καλά- ίσως να έχετε προσέξει μια ανάλογη σκηνή.

Συγκεκριμένα, σε κάποια σκηνή του έργου αναφέρεται ότι έχουν βάλει κάμερες για να παρακολουθήσουν τη Στόουν, αλλά επειδή δεν μπόρεσαν να βάλουν και “κοριό” στο δωμάτιο, είχαν μόνο το οπτικό υλικό και δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι λέει.

Και τότε ακριβώς αναφέρουν ότι προσέλαβαν εξειδικευμένους χειλεοαναγνώστες (!) με πολύ καλό μισθό για να μπορέσουν να καταλάβουν τι έλεγε η Στόουν. Το έργο θυμάμαι το είχα δει πριν από καμία 15ριά χρόνια στο σινεμά πρώτη φορά με παρέα, και φυσικά δεν απέφυγα την καζούρα της παρέας, που κράτησε για μέρες.

Όπως καταλαβαίνετε, ο μόνος λόγος που …έχασα (!) τη δουλειά στο FBI είναι ότι η μητρική μου γλώσσα δεν είναι τα Αγγλικά. Παρόλο που γνωρίζω πολύ καλά να διαβάζω και να γράφω Αγγλικά, δυσκολεύομαι πολύ στη χειλεοανάγνωση σε αυτή τη γλώσσα – ακριβώς επειδή δεν το εξασκώ καθημερινά, όπως τα Ελληνικά.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι για ιδεολογικούς λόγους δεν θα μπορούσα να δουλεύω ούτε στο FBI ούτε στην ΕΥΠ ούτε σε καμία τηλεοπτική εκπομπή που βάζει κρυφές κάμερες ή σε κάτι ανάλογο (γι’ αυτό μην χαίρεστε εσείς εκεί στις εκπομπές, σας πληροφορώ εκ των προτέρων ότι αρνούμαι τις όποιες προτάσεις σας – σας βλέπω, έτοιμοι είστε κιόλας, με την κάμερα στο χέρι, χα!)

Εκεί όμως που μπορεί και να δεχόμουν (μετά σκέψεως φυσικά!) τη δουλειά, αν ήμουν γαλλόφωνη και ιταλόφωνη, ήταν τότε στο Μουντιάλ, που αποβλήθηκε ο Ζιντάν, θυμάστε; Όπου και πάλι προσέλαβαν χειλεοαναγνώστες για να δουν το βίντεο και να βρουν τι ακριβώς είχε πει ο Ζιντάν στον Ματεράτσι και τούμπαλιν (αν τα γράφω σωστά τα ονόματα) και πλακώθηκαν.

Ε, ρε μάνα και πατέρα, που με κάνατε ελληνόφωνη, τι διεθνείς καριέρες μου στερήσατε, να ξέρατε μόνο!